Fukuoka με το τρένο

φωτό: flickr - χρήστης: maru0522

Ακούγεται λογικό: όταν είμαι υπό πίεση σκέφτομαι τη φυγή. Mε εξυπηρετεί. Κάνω ένα μακρινό ταξίδι με το μυαλό και χαλαρώνω. Φτηνό το κόλπο βέβαια. Αφορμή είναι συνήθως μια φωτογραφία. Βολικός συνεργάτης στη βόλτα - ποιος άλλος; - το διαδίκτυο. Χα!

Η χθεσινή βόλτα ήταν στην Ιαπωνία. Φουλ άνοιξη. Παίρνω στη γραμμή 1 το τρένο των 9.10 από Tokyo για Fukuoka. Μέσω Osaka, Kyoto, Hiroshima. Εισητήριο τρένου: 22.000 γιεν - βλέπε 135 ευρώ. Ίσα που προλαβαίνω να δω τις πόλεις απ' το παράθυρο. Ας είναι καλά τα 220 χλμ/ώρα του τρένου βολίδα Shinkansen. Χα!

Φτάνω στη Fukuoka στις 14.13. 1200 χιλιόμετρα σε 5 ώρες και 3 λεπτά. Στο σταθμό αντί για Fukuoka γράφει Hakata. Προσωρινώς μπερδεύομαι: ήταν ξεχωριστές πόλεις πριν ενωθούν. Πάω στο ποτάμι μέσα στην πολη, παντού sakura - ήτοι ανθισμένες κερασιές. Bλέπω μια όμορφη εικόνα. Κάπου την έχω ξαναδεί. Χα!


Αφήνω το ίντερνετ,
κοπάζουν οι ταχύτητες,
ξαναπιάνω το διάβασμα.
Τώρα που το σκέφτομαι,
μπορεί να μην είναι
ελληνικός καγχασμός.
Μπορεί να είναι
ιαπωνικό επιφώνημα.
Χα!

Αναστάσιμο

Τελικά,
ο Άντονι Κουΐν
είναι ο Βαραββάς ή ο Καϊάφας;

Καλή Ανάσταση

... σε όλους μας.

φωτό: Dionisy, ierei

βγάζοντας το σκύλο βόλτα

φώτο: flickr.com χρήστης: glory box - a dog

Καμιά φορά
αυτό που φοβάσαι
είναι πολύ πιο ασήμαντο
απ' όσο νόμιζες.
Δεν έχεις παρά
να αναμετρηθείς
με αυτό
που φοβάσαι.
Να το πας μια βόλτα.

Νυχτερινό

χρήστης flickr.com : vitalyt - DSC_1422

Την πέτρα ρώτησα να πει /τί ξέρει και αντέχει

κι εκείνη μου 'πε τη σιωπή /για μυστικό της έχει...

**

Τ'αστέρι ρώτησα μετά /τί έχει μάθει ως τώρα

τα χίλια χρόνια μ'απαντά /περνάνε σε μιαν ώρα.

**
Και πάνω ο ήλιος μια πηγή /μια κόκκινη κηλίδα

λάβα το φως αιμορραγεί /να κάψει ό,τι είδα.

**

Το χώμα ρώτησα ξανά /παλιά αν ήταν σώμα

και μου πε τα ψηλά βουνά /κι αυτά θα γίνουν χώμα..

**

Κι ύστερα εσένανε ρωτώ /το νόημα του κόσμου

και λες το χέρι σου κρατώ /κι εσύ είσαι δικός μου..

**
Και πάνω ο ήλιος μια πηγή /μια χρυσαφένια βρύση

νερό το φως του να πνιγεί /όποιος θέλει να ζήσει..

--

Στίχοι: Δημήτρη Παπαχαραλάμπους,

μουσική:Σωκράτη Μάλαμα (από τον τελευταίο δίσκο του "Δρόμοι")

Ο λόγος που αγάπησα τη μπλογκόσφαιρα

.. είναι ότι μπορώ να διαβάζω κείμενα σαν κι αυτό
http://mavrosgatos.blogspot.com/2008/04/blog-post_07.html
και να θαυμάζω ανθρώπους με δύναμη και αξιοπρέπεια.

Την κουρτίνα τρία.

χρήστης flickr : seventytw0dpi - separation

..

Να δω τη συνέντευξη της Αρβανιτάκη στο MAD ή

να μπω στην ιστοσελίδα της Στατιστικής Υπηρεσίας να βρω την πληθυσμιακή ανάπτυξη του Δήμου Βουφράδος;

Να δω την ταινία "Blind Chance" του Κισλόφσκι στο DVD ή

να φτιάξω τα πινακάκια με την μοναδιαία παραγωγή απορριμμάτων ανά δήμο στη Μεσσηνία;

Να έρθει το κορίτσι να περάσουμε μαζί το βράδυ ή

να ψάξω για βιβλιογράφια στο ίντερνετ που δεν έχω ακόμα τίποτα;

..

Να ξενυχτήσω άγρια με αυτό που μ'αρέσει ή

να κοιμηθώ ήσυχα με αυτό που πρέπει;