Τα πόδια της
Bresson - Μartine's legs (1968)Μπήκε χαμογελαστή και κάθισε στο μωβ καναπέ.
Το αστείο το είχα έτοιμο: "Καναπές χρώματος νεκροταφί" είπα. Γέλασε λίγο.
-Θα πιεις κάτι;
-Μπα. Όχι ευχαριστώ.
Έβγαλε τα παπούτσια και ανέβασε τα πόδια στον καναπέ.
Φορούσε φούστα και φάνηκαν περισσότερο τα πόδια της.
Όμορφα γόνατα - όμορφες γάμπες.
Μου θύμισε μια φωτογραφία του Kertesz. Ή κάποιου άλλου - δεν θυμάμαι.
Της το είπα.
Έκατσε ώρα.
4 σχόλια:
Zelik, ποσο όμορφος γίνεται ο κόσμος ξαφνικά.
Ρίτσα Μασούρα , μιλήσαμε προ ολίγου μπλογικώς Τα σταλάγματα , αν θυμασαι.
ritsmas.wordpress.com
ασφαλώς.
καλώς την.
Μάλλον της άρεσε αυτό που της είπες. :)
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
καλως σε βρήκα στην παρέα. Θα τα λέμε. Το δικό σου μπλογκ είναι δροσερό, νεανικό, αποπνέει ελευθερία και ελπίδα
Ρίτσα Μασουρα
Δημοσίευση σχολίου