η ανάσα που θαμπώνει το τζάμι

Πριν απο 75 χρόνια o William Beebe έγινε ο πρώτος επιστήμονας που καταδύθηκε στην άβυσσο. Είχε καταφέρει να φτιάξει ένα βαθυσκάφος και μετά από πολλές προσπάθειες καταδύθυκε σε βάθος 923 μέτρων στη θάλασσα των Βερμούδων. Παγκόσμιο ρεκόρ για την εποχή.

Στο βυθό ήρθε σε επαφή με έναν κόσμο άγνωστο έως τότε: ψάρια-τέρατα με δόντια σαν βελόνες, ασημόχρωμα χέλια, περίεργες μέδουσες και εξωπραγματικά θαλάσσια όντα.
Δεν υπήρχε φωτογραφική μηχανή εκείνη την εποχή να λειτουργήσει σε τέτοιες συνθήκες. Έτσι ο Beebe ζωγράφισε τα πιο περίεργα από τα είδη που είδε.
Οι συνάδελφοί του τον αντιμετώπισαν με δυσπιστία, μερικοί είπαν πως υπερβάλλει ενώ υπήρξε και καποιος που υποστήριξε ότι η ανάσα του θάμπωνε το τζάμι και παραμόρφωνε τις εικόνες που έβλεπε.
Μετά από χρόνια και έπειτα από αμέτρητες καταδύσεις και φωτογραφίες, τα σκίτσα της αβύσσου του Beebe θα αποδεικνύονταν αληθινά.

Βυθίζεσαι στα ρίσκα σου, συγκρούεσαι με τον εαυτό σου για να καταλάβεις τί είναι αυτό που πας να κάνεις, έρχεσαι φάτσα με το άγνωστο. Αυτοί που θα έπρεπε να σε στηρίζουν δε θέλουν να σε καταλάβουν - λες και κλέβεις κάτι από τη δική τους τόλμη. Κι όμως, βγαίνεις στην επιφάνεια νικητής και κυρίως χαρούμενος.

Χαρούμενος που στη ζωή σου, λιγότερο ή περισσότερο σημαντική από του William Beebe, κατάφερες να κάνεις αυτό που ήθελες.
Κατάφερες να αφήσεις στη ζωή σου το δικό σου αποτύπωμα.
Τη δική σου ανάσα.